Filozofia slow food

Nie jest łatwo pisać o jedzeniu. Nie chodzi mi o przepisy, ponieważ przypominają one bardziej nudną instrukcję, niż cokolwiek innego. W literaturze rzadko występują zachwycające opisy dań. Jednak się zdarzają. Blog kulinarny

Przykładem takiej powieści może być „Cmentarz w Pradze”, autorstwa Umberto Eco, gdzie dla najważniejszej postaci jedzenie to sztuka. Opisy są bardzo emocjonalne,…Nie jest łatwo pisać o jedzeniu. Nie chodzi mi o przepisy, ponieważ przypominają one bardziej nudną instrukcję, niż cokolwiek innego. W literaturze rzadko występują zachwycające opisy dań. Jednak się zdarzają. Blog kulinarny

Przykładem takiej powieści może być „Cmentarz w Pradze”, autorstwa Umberto Eco, gdzie dla najważniejszej postaci jedzenie to sztuka. Opisy są bardzo emocjonalne, patetyczne, czasami wręcz… pornograficzne.

Jedzenie jest bez wątpienia powiązane z kulturą. Już od wieków nie jemy po to, by zaspokoić głód, ale po to, by było nam przyjemnie. I tak powinno być. Dopóki nie przekształci się w uzależnienie.

Czy można być uzależnionym od jedzenia? To ciekawe pytanie, bo wiadomo że bez jedzenia zwyczajnie nie bylibyśmy w stanie przeżyć. Ale problem kompulsywnego objadania się jest poważny. Nie ma jednak nic wspólnego z celebracją posiłków, z delektowaniem się każdym kawałkiem, z tworzeniem wyjątkowej atmosfery. Oj, nie. Uzależnienie od jedzenia to coś paskudnego. I prowadzi do otyłości.

Powinniśmy nauczyć się jeść w sposób cywilizowany, nie w biegu, nie po to żeby zeżreć coś na szybko, bo się spóźnimy. Lepiej znaleźć chwilę, zrelaksować się przy ulubionym posiłku, poszerzyć swoje horyzonty smakowe. Bez pośpiechu. Polecam również Blog kulinarny Dodatkowe informacje znalazłem właśnie tutaj Blog kulinarny – polecam ten artykuł. Zdecydowanie jest warty przeczytania. Oprócz tego mogę jeszcze odesłać do: Blog kulinarny – moim zdaniem są to całkiem pomocne materiały. Blog kulinarny – też dobry